Fear of Missing Out. Ook wel bekend als ‘Fomo’. Crux van deze (tijdelijke) aandoening is dat je je onrustig en ongemakkelijk voelt omdat je dènkt dat ergens anders iets on-ge-lofe-lijks gaafs gebeurt. Iets waar jij GEEN onderdeel van uitmaakt. Dat andere mensen het (met elkaar) veel leuker hebben dan jij op dit moment. Je bent bang dat je wat mist, en misschien nog wel erger; bang dat je niet gemist wórdt. Daar zit je dan, op Vlieland met je (schoon)ouders, terwijl je koortsachtig op je smartphone das Leben der Andern probeert te volgen op Facebook, WhatsApp, Twitter, whatever. Waarom snappen mensen niet dat als JIJ even pauze van het leven neemt, de rest dat ook moet doen?! Het weekendje rust, tijd voor elkaar, ruimte voor bezinning, is nu veranderd in de absolute terror van een afkickkliniek. Je moeder die een zelfgebakken stuk appeltaart komt brengen, verandert voor je ogen in een Evil Nurse die valium pillen door je strot probeert te duwen om je rustig te houden. Je WILT helemaal geen rust, je voelt je KIPlekker. Het strand, de frisse lucht, op tijd naar bed gaan, daar wordt een mens toch gdvdmm doodmoe van? Dus je rolt jezelf van de bank en rent naar je slaapkamer. De comfy ‘onepiece’ wordt uitgetrokken, en je hijst jezelf in je leren skinny jeans. Hakken aan, wallen wegwerken, tas pakken, en gaan met die banaan. Je pakt de eerste de beste trein terug naar Amsterdam, apped iedereen dat je On Your Way bent, dat ze op je moeten wachten, dat je er bijna bent. Eenmaal aangekomen bij je vrienden storm je de woonkamer in, en daar zijn ze: jouw lieve vertrouwde matties, gehaakt in elkaar hangen ze als een menselijke kluwe wol op de bank. Dronken en verliefd op iedereen vormen ze een schril contrast met de eenzaamheid die jou opeens overvalt. Vanuit het niets. Waar ben je eigenlijk mee bezig? Deze scène, dit decor, deze figuranten… Ze zijn met Take 235 bezig van Akte 1 uit Jouw Leven. Je zou dit weekend nadenken over je carrière. Wat ga je doen, wat wil je nou echt? Je zou praten over de toekomst en knopen doorhakken. Je zou tijd maken voor al die dingen die je je elke maandag voorneemt, maar nooit aan toekomt. You were on your way. On your way to what? Take 236 van Akte 1? Fear of Missing Out. Het is een overrated concept, een oppervlakkige verleiding, en bovenal een tegenstrijdige emotie. Eraan toegeven levert je niks op. Het enige wat je uiteindelijk gaat missen is je eigen leven.
#FOMML
