Datebook?

Internetdaten. Men heeft er gemengde gevoelens bij. Op de eerste plaats wordt het ervaren als een degradatie. De enige mensen die immers aan internet daten doen zijn degenen die het ‘op de ouderwetse manier’ niet voor elkaar krijgen. Althans, dit vindt de Grote Gemene Deler. Ik weet het zo net nog niet.

Persoonlijk ben ik van mening dat er redelijk specifieke omstandigheden nodig zijn om een levenspartner te vinden. Iemand moet in de juiste leeftijdscategorie zitten, de juiste achtergrond & opleiding, het juiste uiterlijk en de juiste vrienden hebben. Dat zijn al heel wat vereisten. Vervolgens moet je deze persoon dan ook nog eens daadwerkelijk tegen komen op het moment dat hij/zij nog single is en niet meer dan 5 bier op heeft. Als je de wind in de rug hebt en bovenstaande voorwaarden zijn je gegund komt het grootste struikelblok: De ander moet jou ook nog leuk vinden… Teken hier een binomiale verdeling bij, en je komt al snel tot de conclusie dat er een vrij kleine kans is dat je deze persoon binnen afzienbare tijd en onder de juiste omstandigheden gaat tegen komen.

Je hoeft geen Einstein te zijn om te concluderen dat het bijeen brengen van deze ‘like minded souls’ een gat in de markt is. En dus zijn de Dating sites de afgelopen jaren gegroeid als kool. Lexa, Parship, YellowDate, Pepper, Match4Me en ga zo maar door. Je maakt een profiel aan, betaald een paar tientjes per maand, en de Grote Zoektocht kan beginnen! Je mag eindeloos profielpagina’s afstruinen en je interesse tonen op het moment dat je denkt een goede vis te kunnen vangen. Ik vraag me bijna af… Wat is nou eigenlijk het verschil tussen Facebook en een Dating site? Facebook gaat misschien meer om vriendschappen en netwerken, maar het is net zo goed een medium dat gebruikt wordt om mensen te vinden, contact mee te leggen en relaties te onderhouden. Bij een Dating site is het proces precies hetzelfde alleen ben je nu specifiek op zoek naar een partner en als deze gevonden is ga je ook weer van de site af. Het feit dat je ervoor moet betalen berust enkel op het feit dat het makkelijk is een slaatje te slaan uit eenzame mensen die op zoek zijn naar een soulmate en graag hun vertrouwen plaatsen in mensen die hier discreet en professioneel mee om gaan. Maar waarom zou het iets zijn om je voor te schamen? Op zoek naar iemand binnen je studenten/vrienden kring, je collega’s of kroegen waar een bepaald type publiek komt; het draait allemaal om vissen in een bepaalde vijver. Hetzelfde principe geldt voor internet daten. Het enige wat er nog moet veranderen is het vooroordeel dat de internet vijver waar de single vis in zwemt, een hengelplek is om je voor te schamen. Wat een onzin! Gewoon een duwtje in de goede richting, that’s it. Niks meer, niks minder. Het gaat om een contact moment. De rest moet je alsnog helemaal zelf doen. Niks om je voor te schamen. Ik ken zoveel vrouwen die al jaren single zijn, maar het vertikken om te daten via internet. Daar schamen ze zich meer voor dan elk weekend bij een vreemde Hendrik te slapen, in de hoop dat dit wellicht de naald in de hooiberg is. Echt. Ik snap dat niet. Alsof je bij de 100e keer shoppen bij Van Haren opeens een paar Louboutins gaat vinden…

Dus aan alle mannen en vrouwen die het internet daten overwegen; Just do it!
En heel veel succes :-)