Het is weer December. Tussen de lunchpauzes en vergaderingen door rennen mijn collega’s naar buiten om kado’s te halen. Menig manager die zegt een interne memo te schrijven, is heimelijk bezig met een Sinterklaas gedicht. Nu gaan alle gesprekken bij de koffieautomaat nog over Zwarte Pieten, over 2 weken gaan ze over de Kerstdagen en wie wat met Oud & Nieuw gaat doen. December is een maand van gezelligheid, familie, warmte & sfeer. Maar nog meer is December de maand van historisch lage niveaus van… rood staan.
Naast het ‘gezellige holiday-season’ gevoel is er altijd dat latente schuldgevoel aanwezig. Omdat je tijdens het kopen van al die kado’s keer op keer geconfronteerd wordt met De Uitverkoop. Voor mij is December boven alles de maand dat ik me eindelijk in bepaalde winkels waag, in de hoop dat ik het dit jaar wellicht kan betalen. Pragmatisch als ik ben, houd ik in een Excel sheet alle winkels bij waar ik tijdens deze Ultieme Dagen van Geluk heen wil. Elke stad heeft een andere startdatum, en binnen elke stad zijn er onderlinge verschillen tussen straten en zelfs winkels. Het is een vreselijk onoverzichtelijk proces wat overwonnen moet worden door perfectionistische planmatigheid. Als je dat NIET doet moet je genoegen nemen met de rommelhopen van 5 Euro per item, die over een paar weken overal liggen. Of je moet ‘gezegend’ zijn met extreem grote voeten of andere ledematen van buiten-proportionele-omvang. Die stukken blijven meestal ook tot Sint Juttemis liggen, omdat de gemiddelde Jodokus het niet past.
Het extreem-materialistische-oppervlakkige gedeelte van mijzelf daar gelaten, vraag ik me soms wel eens af waar we al die rotzooi toch voor nodig hebben? Over de hele wereld is December een maand dat iedereen zijn/haar creditcard laat vlammen als nooit te voren, begrijpt niemand waar die crisis zich toch verstopt, maar moeten we wel t/m April ‘pas op de plaats’ maken omdat we ons boekje zo te buiten zijn gegaan. En meestal niet eens alleen op het gebied van uitgaven, ook op het gebied van overmatige consumptie. Beter bekend als de Feestdagen-Kilootjes. December is een maand van excessen. Een maand waarin mensen allerhande principes en interne limieten overboord gooien. De consumptiemaatschappij op haar best.
Net op het moment dat ik voor mezelf besloten had niet meer mee te doen aan dit gestoorde gedrag, en trots was op het feit dat ik het licht had gezien, kreeg ik een mail binnen….
*** Pre-Sale bij Tod’s begint morgen***
Gdvdmm.
Of je moet ‘gezegend’ zijn met extreem grote voeten of andere ledematen van buiten-proportionele-omvang. Die stukken blijven meestal ook tot Sint Juttemis liggen, omdat de gemiddelde Jodokus het niet past. :))
ReplyDelete