Tuesday, 5 June 2012

Made in China?



Laten we eens praten over de Chinese Way of Living. Ik vraag me af waar die miljoenen mensen, aan de andere kant van de wereld, hun ‘joie de vivre’ uit halen... Een dergelijk vraagstuk heeft grondig marktonderzoek nodig. En dus begaf ik mij op internet om wat meer informatie te vergaren over deze tamagochi-lovers. Het antwoord op de vraag was uiterst simpel: Chinezen vinden alles prima, worden overal gelukkig van, zolang het maar DUUR is. Onlangs vertoefde ik een aantal dagen in Bella Italia en was met stomheid geslagen toen ik hoorde dat Los Chinos jaarlijks proberen om de halve - zo niet de hele - productie van de beste italiaanse wijnhuizen op te kopen. ‘Sir, we want your wine. Yes please, you sell us all your wine. Yes?’ Niet omdat ze zo van wijn houden (daar zijn de door-Mai-Tai-aangestaste smaakpapillen al door verpest), maar, inderdaad, omdat het duur is. Ik werd bijna misselijk toen ik hoorde dat de beste Barolo’s on the other side vermengd worden met niks minder dan FANTA! Zie hier: De Chineze Sangria.
Andere artikelen die goed in de smaak vallen bij Wei Yang en Tjing Pung zijn de Luxury Goods. Louis Vuitton, Gucci, Hermes, Chanel. They want it all. Hoe hoger de prijs, hoe harder ze gaan rennen. Wat is nou het geval? Al deze dure tasjes en kleertjes worden extreem hoog getaxeerd in Sweet China. Dus onze vrinden springen gewoon op de eerste de beste Cathay Pacific flight, en gaan direct door naar de Champs Elysees. Maar niet voor de Franse shopping experience, voor dat romantische geleuter is geen tijd. Ze stappen een winkel in, en kopen de hele collectie op. 'I pay with cledit cald sir, yes?' Tom Ford en Karl Lagerfeld organiseerden een Crisis Meeting met de andere Haute Couture Designers en besloten de prijzen te verhogen. Bij de meeste merken met zo’n 10%, maar bij Chanel zelfs met een whopping 30% per jaar. Voor de gegoede westerse middenklasse is zelfs dit te gortig. In principe zorgt Chinese productie voor een prijsdaling, hier vind echter het tegenovergestelde plaats. Putain de Merde.
Dus lieve mensen, sta elkander bij in deze tijden van crisis, van economische malaise. Want als die clutch van Chanel al een onbereikbare droom was doordat je net je baan bent verloren, kan je er nu al helemaal naar fluiten. En wen ook maar meteen aan de hoofdpijn die je krijgt van die flutwijntjes. The Good Stuff hangt al lang in een Cargo ship ergens boven Rusland, op weg naar Beijng.

No comments:

Post a Comment